İzmir’ deyim… 6 yaşındayken ilk taşındığımız evde… Annemle babamın yatak odasının kapısını itiyorum elimle… Annemi görüyorum hemen aynanın karşısında; üzerinde çok şık bir gece kıyafeti, saçlar fönlü, yüzünde makyaj – çok iyi görünüyor… Bir yandan üzerindeki kıyafeti inceliyor, ne zaman elbise giyse göbeğini içeri çekerek nasıl durduğunu kontrol eder, hah işte o hareketi yapıyor… Bir yandan da göz ucuyla bana bakıyor, “Nasıl olmuşum?” der gibi… “Hayırdır” diyorum. “Baban aldı” diyor, “Hediye”. Bir an içerliyorum ve “Bana niye almamış ki?” diye soruyorum. Soruma cevap vermeden annem bileğini uzatıyor bana doğru sevinçle. “Bu bilekliği almış bir de” diyor. Oldukça pahalı bir şey gibi… Bir yonca sallanıyor ucunda… Gözüm ona takılıyor. Başımı sola çeviriyorum birden, babamı görüyorum yan profilden. Babam da oldukça fit gözüküyor, ikisi de bakımlı, mutlu… Babamla göz göze gelmiyoruz, sohbet etmiyoruz ama… O sırada uyanıyorum çünkü… “Çok uyudum bugün, ondan bu rüyalar” diye geçiyor içimden… Sonra aklıma yonca takılıyor… Benim…
