Herşey bir tütü ile başladı; nerden aklıma düştüyse gece gece… Tulumu da olmalı dedim; ertesi gün aldığım beyaz bir bebek üstünü en kokoş hale getirmek için tüm hayal gücümü seferber ettim :) Madem bu kadar uğraştım; hediye paketi de bizzat benim elimden çıkmalıydı – çıktı da :) Şimdiyse sıra küçük sahibine ulaşmakta; onu da yapabilirsem…
Sakın seni unuttuğumu düşünme blogum; uzun zamandır beklediğim bir dostum geldi de uzaklardan… Aylardır yolunu gözlediğim hem de… Onca çektiği zahmete karşılık misafirliğini çıkartmak boynumun borcuydu. Ne olur, darılma bana; alt tarafı biraz dolaştık sahilde beraber, tavşanlara niyet çektirdik, çiçekleri kokladık,… Hasretimiz öyle kolay dinecek değildi, anla… Velhasıl, evin yolunu kaybetmeden geri döndük işte :) Bak, sana da gelirken bunları getirdik; Not: Bu yazıda dost olarak bahsi geçen, Canon fotoğraf makinamdan başkası değildir :) Ve görmüş olduğunuz fotoğraflar da ilk ortak çalışmalarımızdandır.
