“D” harfi torpillidir alfabemde, adımın baş harfi ne de olsa :) Ama bazı şeyler de var ki ister istemez bu harften soğutuyor beni… Hele de şiddeti, etkisi düşünülünce :(
Depremden bahsediyorum.. Dün gece yine ziyaret etmiş bizi… Etmiş diyorum; çünkü ben sarsıntıyı anlayıp anlayamama arasında gidip geldiğim için herhalde kendi kendime uydurdum deyip tekrar yattım. Gerçi hoş, iyi ki de deprem olduğunu o dakika anlamamışım, yoksa uyuyamazdım…
Saat 05.00’e geliyordu, bir huzursuz açıldı gözlerim, yatak biraz sallandı gibi geldi. Tipik Demet hareketi: Zıpladım hemen yataktan, lambalar sallanıyor mu diye bir kontrol edeyim dedim ama pek birşey anlayamadım uykulu gözlerle… Eşim de birşey olmadığını söyleyince “Yazdım yine” dedim kendi kendime, taa ki bu sabah 5.3 ten vurduğunu öğrenince…
Şiddeti de varmış bayaa, gerçi çok şükür, ciddi bir hasara, vs. yol açmamış duyduğum kadarı ile, ama insan yine de ürküyor; acaba devamı gelir mi diye…
Zaten İzmir den deneyimliyim ben deprem konusunda, oturduğum yerde en ufak bir titremeyi “Sallandık mı?” diye internetten kurcalayan saplantılı bir yanım var…
Öyle hayatıma işledi ki; zaten kendisini hiçbir zaman aklımdan çıkaramıyorum ve daha büyük ölçeklerde sarsıntılar olmaması dileği ile bu sevimsiz yazıyı daha fazla uzatmadan burada noktalıyorum.
2 yorumlar
ah ah biz nasıl sallandık edirnede bi görsen beşik gibiydi ev.
korkunçtu yazarken bile gözlerim doluyor istem dışı.
Allah hepimizi beterinden korusun.
.ankara düşleri. – Tabii siz daha çok hissetmişsinizdir :( Bir kez daha yaşanmaması dileği ile…