Ayna Ayna Söyle Bana : )

Bir şey görüp aşık olursam, onu er ya da geç alırım. Hatta hiçbir zaman geç olmaz o, mümkün olan en kısa süre içerisinde benim olur :) Ona ulaşmak için tüm yolları araştırır, tüm aksilikleri minimize eder, hedefe odaklanırım :)) İş yaşamından kalma bir alışkanlık mı acaba bu; özel hayatımdaki her şeyi de kafamda gidilmesi gereken bir B noktası ve zihnimde o noktaya doğru çizdiğim oklarla süslüyorum ^_^

Bu aynanın hikayesi de farksız… Instagram’ da dolaşırken Euroflora’ nın yeni ürünlerle ilgili yaptığı duyuruyu gördüm, aynalar renkli renkli dikkatimi çekince hemen firmanın e-ticaret sitesi olan http://www.herdekora.com ‘ a giriş yaptım ve girer girmez gözlerim yerlerinden çıkacak gibi oldu :))

Kalpli ayna benim olmalı diye ayılıp bayıldım evin içinde. Sonra gördüm ki sadece kırmızısı ve mavisi var. İyi de benim evimde hadi kırmızı biraz var da, mavi çok alakasız. Tamam, sevdim çok, Alaçatı’ yı hatırlattı bana ilk görüşte. Pembesi ya da mint rengi olsa daha iyi olmaz mıydı diye kendi kendime araştırmaya başladım. Sonra aynaları yerinde görmenin en doğru karar olduğuna kanaat getirip Euroflora’ ya ne zaman – nasıl giderim diye düşünmeye başladım.

Euroflora yaz dönemlerinde Pazar günleri kapalı olduğu için önce bir hayal kırıklığı yaşasam da – çünkü beni oraya götürebilecek tek kişi eşim – o da ne; 24 Ağustos itibariyle artık Pazar günleri de mağazanın açık olacağını öğrendim :) “İşte bu” dedim, bu bir işaret, evren de o aynayı almamı istiyor ve zemini hazırlıyor :))

Pazar günü gelip çattığında bir heves mağazaya gittim, aynalara ulaştım. Bir sürü çeşit var karşımda. Bu daha da kötü. O kadar fazla çeşidi bir arada görünce iyice aklım karıştı. Ama bir tane almam lazım. Çünkü eşim bir daha hayatta beni mağazaya götürmez yakın zaman içerisinde, almadan çıktığım için de kızar boşuna geldik diye :))

Pudra pembe farklı bir ayna ve mavi kalpli bu ayna arasında gidip geldim. Önce elim pembeye gider gibi oldu. Sonra dedim ki kendime “En çok sevdiğini, ilk beğendiğini almak her zaman doğru cevap”. Sonra salona uysa da uymasa da aldım mavi kalpli aynayı. Sevindirik olmuş bir halde geldim evime, astım yemek masasının arkasına.

Evet, ilk bakışta çok alakasız kaldı. Hatta hala orası ile bütünleştiremiyorum. Masanın üzerine birkaç mavi rüzgar gülü aldım, konsepti yakalasın diye. Sonra evde uydurabildiğim tek şey, kıyafetleriyle Fuchiko kızlarım oldu :) Onlar eşlik etsin madem bir süreliğine dedim.

Şimdi kafamda deli sorular. Aslında o kısmı çok da renklendirmek istemiyorum ama mavi ile de uyumu sağlamam lazım. Yemek takımının mobilyaları tamamen beyaz olsa çok sorun yaşamazdım da koyu kahve de olunca arada düşündürdü beni. Şimdi diyorum masanın üzerine mavi tonlarında bir runner dikeyim, aynanın yanlarına da birkaç tablo asayım, belki birkaç çarpı işi kasnakta – oldu, bitti :)

Çok uğraşmasam da olur aslen. Zira ben seneye bu evden taşınmak istiyorum. O zaman herşey değişebilir. Bu ayna bambaşka bir odada boy da gösterebilir. Ben delirip mobilyaları boyatabilirim. Evet, bunu düşünmüyor değilim. Mobilyaları beyaza boyatsam iyi olabilir diyorum. Ben boyayamam, anlamam o işten ama, işinin ehli birine teslim edebilirim sanki :) Pişman olursam da tüm takımı baştan alırım artık – bahanem olur :D Bu arada, daha ortada ev yok, taşınma planı yok, geçen yazımda porselenleri değiştirdim, şimdi de yemek odasını değiştiriyorum komple :))

Eşim aynayı mavi alınca ona uysun diye artık erkek çocuk yaparım diye takılmıştı bana ama asıl tehlikenin farkında değil daha :))